معنی فته کش - جستجوی لغت در جدول جو

فته کش

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از فره وش — تصویر فره وش

(دخترانه)

مرکب از فره (شکوه) وش (پسوند شباهت)

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از ستم کش — تصویر ستم کش

کسی که تحمل ظلم و ستم کند

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از اره کش — تصویر اره کش

کسی که پیشه اش بریدن چوب، تخته یا تنۀ درخت با اره است

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از فره وش — تصویر فره وش

فروهر، در آیین زردشتی ذره ای از ذرات نور اهورامزدا که در وجود هر کس به ودیعه نهاده شده و کار او نورافشانی و نشان دادن راه راست به روان است و پس از مردن شخص، راه بالا را می پیماید و به منبع اصلی خود می پیوندد و فقط روان است که از جهت کارهای نیک یا بد که مرتکب شده پاداش می بیند، فرور

فُروهَر، در آیین زردشتی ذره ای از ذرات نور اهورامزدا که در وجود هر کس به ودیعه نهاده شده و کار او نورافشانی و نشان دادن راه راست به روان است و پس از مردن شخص، راه بالا را می پیماید و به منبع اصلی خود می پیوندد و فقط روان است که از جهت کارهای نیک یا بد که مرتکب شده پاداش می بیند، فَروَر

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از نفت کش — تصویر نفت کش

خودرو سنگین یا کشتی حامل مخزن بزرگ نفت یا بنزین

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از سپه کش — تصویر سپه کش

فرمانده سپاه که سپاه را به جنگ ببرد، لشکرکش، آنکه لشکر را به جنگ ببرد، فرمانده لشکر، لشکرگرا، لشکرگذار

فرهنگ فارسی عمید

(وُ قا)

در تداول عامه، آنکه بیگاری کند. آنکه با مزدی سخت اندک برای کسی خدمت کند. رجوع به تله کشی شود

لغت نامه دهخدا

(نَ تَ دَ/ دِ)

سرلشکر. لشکرکش. (شرفنامه). کشندۀ سپاه. سردار سپاه. سپهبد:
سپه کش چو قارن مبارز چو سام
سپه تیغها برکشید از نیام.
فردوسی.
سپه کش چو رستم گو پیلتن
بیک دست خنجر بدیگر کفن.
فردوسی.
سپه کش بود گاه کینه دلیر
دو چل پور دارد چو پیل و چو شیر.
فردوسی.
سپه کشان پسران راز بهر خدمت او
همی دهند هم از کودکی کلاه و کمر.
فرخی.
بشادی باش و در شادی سپه کش باش و دشمن کش
بشاهی باش و در شاهی توانا باش و تهمت ران.
فرخی.
سپه کش چو گرشاسب گرد دلیر
که نخجیر او گرگ و دیو است و شیر.
اسدی.
سپه را که چون او سپه کش بود
چه پیش آب دریا چه آتش بود.
اسدی

سرلشکر. لشکرکش. (شرفنامه). کشندۀ سپاه. سردار سپاه. سپهبد:
سپه کش چو قارن مبارز چو سام
سپه تیغها برکشید از نیام.
فردوسی.
سپه کش چو رستم گو پیلتن
بیک دست خنجر بدیگر کفن.
فردوسی.
سپه کش بود گاه کینه دلیر
دو چل پور دارد چو پیل و چو شیر.
فردوسی.
سپه کشان پسران راز بهر خدمت او
همی دهند هم از کودکی کلاه و کمر.
فرخی.
بشادی باش و در شادی سپه کش باش و دشمن کش
بشاهی باش و در شاهی توانا باش و تهمت ران.
فرخی.
سپه کش چو گرشاسب گرد دلیر
که نخجیر او گرگ و دیو است و شیر.
اسدی.
سپه را که چون او سپه کش بود
چه پیش آب دریا چه آتش بود.
اسدی

لغت نامه دهخدا

(نِ کَ دَ / دِ)

مظلوم. (آنندراج) :
بعهد او چو ستمکاره مر ستم کش را
ستم کشنده ستمکاره را کند پر و بال.
سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص 249).
نی چون من هست در همه عالم ستم کشی
نی چون تو هست در همه گیتی ستمگری.
خاقانی.
مزن آتش درین جان ستمکش
رها کن خانه ای از بهر آتش.
نظامی.
عطار از غم تو زحمت کشید عمری
گر بر من ستمکش زحمت کنی توانی.
عطار.
ستمکش گر آهی برآرد ز دل
زند سوز او شعله در آب و گل.
سعدی

مظلوم. (آنندراج) :
بعهد او چو ستمکاره مر ستم کش را
ستم کشنده ستمکاره را کند پر و بال.
سوزنی (دیوان چ شاه حسینی ص 249).
نی چون من هست در همه عالم ستم کشی
نی چون تو هست در همه گیتی ستمگری.
خاقانی.
مزن آتش درین جان ستمکش
رها کن خانه ای از بهر آتش.
نظامی.
عطار از غم تو زحمت کشید عمری
گر بر من ستمکش زحمت کنی توانی.
عطار.
ستمکش گر آهی برآرد ز دل
زند سوز او شعله در آب و گل.
سعدی

لغت نامه دهخدا

(بَ اَ)

حمل کننده غله از جایی به جایی. کشندۀ غله: میّار، غله کش از جایی به جایی. (منتهی الارب). شتران غله کش. ستور غله کش

لغت نامه دهخدا

(پَ / پِ پُ کَ دَ / دِ)

خواری کش.
- خفت کش منت کش، کلمات شماتت گونه ای است که بچه ها در وقت قهر کردن بهم می گویند

لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان دالوند بخش زاغۀ شهرستان خرم آباد، واقع در دوهزارگزی شمال راه اتومبیل رو خرم آباد به بروجرد. ناحیه ای است واقع در جلگه، سردسیر و دارای هشتادتن سکنه. از چشمه علی مشروب میشود. محصولاتش غلات و لبنیات است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

دهی است از دهستان دالوند بخش زاغۀ شهرستان خرم آباد، واقع در دوهزارگزی شمال راه اتومبیل رو خرم آباد به بروجرد. ناحیه ای است واقع در جلگه، سردسیر و دارای هشتادتن سکنه. از چشمه علی مشروب میشود. محصولاتش غلات و لبنیات است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(رَ دَ / دِ)

آنکه کپه کشد. کشندۀ کپه همچون ناوه کش. رجوع به کپه شود

لغت نامه دهخدا

(شِ تَ / تِ)

آن جماعت که سبد میوه بر سر دارند. (از فرهنگ رشیدی). حامل سله. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دهی است جزء دهستان رودبار بخش معلم کلایۀ شهرستان قزوین. دارای 418 تن سکنه. آب آن از چشمه سار. محصول آنجا غلات و نخود. شغل اهالی آنجا زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

(شَ لَ کَ)

دهی است از دهستان چرداول بخش شیردان چرداول شهرستان ایلام. سکنۀ آن 150 تن. آب آن از چشمه. محصول عمده آنجا غلات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

(گُ کَ دَ / دِ)

رشته کشنده. که رشته و نخ را بکشد، تربیت دهنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(نِ)

همان ماه کاشغر است که ماه سیام باشد و کش شهری است مشهور به شهر سبز و کوه سیام در نواحی آن شهر است. (برهان) (آنندراج) :
تارخ او غیرت خورشید و رشک ماه شد
ماه گردون همچو ماه کش نهان در چاه شد.
ابوالخطیر.
و رجوع به ماه سیام و ماه مقنع شود

همان ماه کاشغر است که ماه سیام باشد و کش شهری است مشهور به شهر سبز و کوه سیام در نواحی آن شهر است. (برهان) (آنندراج) :
تارخ او غیرت خورشید و رشک ماه شد
ماه گردون همچو ماه کش نهان در چاه شد.
ابوالخطیر.
و رجوع به ماه سیام و ماه مقنع شود

لغت نامه دهخدا

(تَ کَ / کِ)

افزاری که بدان آتش در تنور آشورند

لغت نامه دهخدا

(بَرْ رَ کُ)

دهی از دهستان دشت آب بخش بافت شهرستان سیرجان. سکنۀ آن 250 تن. آب آن از قنات و محصول آن حبوب است. (از فرهنگجغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

(هَِ کَ)

چاهی به نخشب که حکیم بن عطا از آن ماهی برآورد. رجوع به حکیم بن عطا و ماه سیام و ماه کاشغر و ماه کش و کش شود

لغت نامه دهخدا

(رَ / رِ)

که چیزها به اره قطع کند. مباشر ارّه. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(کَ نَنْ دَ / دِ)

باردار. حامل. آبستن

لغت نامه دهخدا

(کَ تَ / تِ)

دهی است از دهستان چهاردانگه بخش هزارجریب مازندران. (سفرنامۀ مازندران رابینو ص 124 و ترجمه ص 166)

لغت نامه دهخدا

(گَ)

موضعی در انزان کوه از توابع هزارجریب مازندران. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 123)

لغت نامه دهخدا

(خوَدْ / خُدْ)

مزه کشنده. متلذذ. (آنندراج). چشنده:
همچو طفل گرسنه پیر خرد
مزه کش از سر بنان من است.
حسین ثنائی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تصویری از غله کش — تصویر غله کش

حمل کننده غله از جایی بجایی کشنده غله

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از خفت کش — تصویر خفت کش

رسوا زبونی پذیر

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سپه کش — تصویر سپه کش

لشکر کش

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اره کش — تصویر اره کش

اره کشنده آن که با اره چیزها را قطع کند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اتو کش — تصویر اتو کش

آنکه جامه ها را اتو میکشد و صاف میکند آنکه شغلش اتو کشیدن است

فرهنگ لغت هوشیار

از توابع چهاردانگه ی شهریاری بهشهر

فرهنگ گویش مازندرانی

مدفوع

فرهنگ گویش مازندرانی

نام مرتعی در آمل

فرهنگ گویش مازندرانی